بررسی تأثیر آموزش خانواده محور بر خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

تاریخ دریافت 18/10/1394 تاریخ پذیرش 15/12/1394 چکیده پیش زمینه و هدف: آموزش خانواده محور در بیماران مبتلا به دیابت می تواند نقش مهمی در کنترل این بیماری داشته باشد و موجب کاهش عوارض این بیماری گردد. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر آموزش خانواده محور بر خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گردید. مواد و روش کار: پژوهش حاضر، مطالعه ای تجربی از نوع قبل و بعد می باشد. 60 نفر از بیماران مبتلا به دیابت که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفی انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (30 نفر) و مداخله (30 نفر) تخصیص داده شدند. آموزش خانواده محور در گروه مداخله، به مدت سه ماه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه فعالیت های خودمراقبتی در دیابت بود که به روش مصاحبه قبل و بعد از مداخله در دو گروه تکمیل گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss ویرایش21 و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید. یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که بعد از آموزش خانواده محور، میانگین نمرات خودمراقبتی و ابعاد آن ( تغذیه، فعالیت جسمانی، کنترل قند خون و مراقبت از پا) بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت معنی داری ازنظر آماری داشت (001/0.(p< میانگین نمرات بعد تبعیت از رژیم دارویی بعد از مداخله بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0 (p>. بحث و نتیجه گیری: آموزش خانواده محور توسط پرستار می تواند اثرات مهمی را در خودمراقبتی و ابعاد آن (تغذیه، فعالیت جسمانی، کنترل قند خون و مراقبت از پا) در بیماران مبتلا به دیابت ایجاد نماید. لذا پیشنهاد می شود پرستاران، خانواده بیماران مبتلا به دیابت را هم آموزش دهند.